Viðurkenning Heimsborgarans

Í kvöld munu meyjar og sveinar spyrna fótum við taktfasta hrynjandi angurværrar tónlistar.

Já, árshátíð í kvöld!

Ekki er laust við að Heimsborgari Agnan sé spenntur fyrir herlegheitunum.

Vopnaður gerjuðu brauði og þjóðardrykk Mexíkana heldur hann ótrauður á vit ævintýranna.

Spenningur Agnans stafar þó af öðru en fyrirtíðafiðring Bakkusar!

Nú þannig er nefnilega mál með vexti að fyrr í dag var haldin árshátíðardagskrá Framtíðarinnar. Það væri svo sem ekki í frásögur færandi nema hvað að hátíðarræðumaður var enginn annar en forseti vor, herra Ólafur Ragnar Grímsson.

Eins og hátíðarræðumanni sæmir flutti hann skemmtilegar og þroskandi sögur, en athyglisverðust þóttu mér ummæli hans í lok ræðunnar:

,,Ég hvet alla MR-inga til að halda í ræturnar, vera sannir Íslendingar, en einnig gera heiminn að vettvangi ykkar, og vera sannir Heimsborgarar!".

Heimsborgari Agnan missti andlitið! Nú hefur sjálfur forseti Íslands lagt blessun sína yfir Heimsborgarann, og bíð ég spenntur eftir að sjá hvaða fleiri valdamenn sjái ljósið.

Ég tel ekki vera langt í ríkisstjórnina, og varla er langur tími í að ítök Heimsborgaranna nái út fyrir landsteinana.

Verið því spenntir, eins og ég, kæru Heimsborgarar, því stórkostleg umbrot eru í áhrifamætti okkar þessa stundina. Brátt mun allur plebbaskapur leggjast af; hnakkar munu gufa upp; poppmenningin mun hverfa og já, við fáum uppreisn æru!

Skálum því í dýrindis Cognac fyrir kvöldið, með þreföldu húrra:

Húrra! húrra! húrra!

E.S. Tókuð þið eftir semi-kommunum?